Wtorek 13.04.2021r.
Witamy grupę PUCHATKI oraz grupy „0”: MOTYLKI, PSZCZÓŁKI, SÓWKI i SŁONECZKA
1. Na początek gimnastyka:
• Marsz po obwodzie koła w rytm klaskania (klaszcze mama bądź tato) z gazetą w ręce, w momencie przestania klaskania przez Rodzica, dziecko stają na baczność z gazetą na głowie, na jednej nodze, z gazetą między kolanami.
• „Czytanie gazety” - siad skrzyżny, skręty głowy w lewo, w prawo. Przesuwanie gazety położonej na dywanie stopą do Rodzica. (powtórzenie kilka razy).
• Kwiaty kwitną i więdną na łące - dzieci w pozycji kucznej, głowy schowane, powoli podnoszą się, rozprostowują ręce, nogi, tułów i wyciągają ramiona w górę i wracają do pozycji kucznej.
• „Motyle”- dzieci (motyle) poruszają się gdy Rodzic klaszcze, na przerwę w klaskaniu, sfruwają na kwiatki – gazetę.
• „Piłeczki” - zgniecenie gazety w kulkę, wesoło podrzucanie jej prawą ręka, lewą ręką, oburącz, przerzucanie z ręki do ręki.
• „Tocz się piłeczko” - dzieci siedzą w siadzie klęcznym i próbują przesuwać kulkę do przodu przez dmuchanie na nią.
• „Rzuć do celu” - wrzucanie kulek z gazet do kosza.
2. Proszę, aby dzieci wysłuchały piosenkę: Śpiewające Brzdące - Układ Słoneczny - Piosenki dla dzieci ???????????? - YouTube
Po wysłuchaniu piosenki, proszę, aby dzieci powiedziały jak nazywa się pierwsza, druga, trzecia… ósma planeta, licząc od Słońca.
Myślę, że warto zainteresować dzieci tą tematyką i wyjaśnić im znaczenie takich słów jak: kosmos, planety, przestrzeń międzyplanetarna, rakieta, sputnik, UFO, pojazd kosmiczny.
3. Karta pracy cz. 3, s.70 – dzieci oglądają obrazek przedstawiający Układ Słoneczny, Rodzic wyjaśnia to pojęcie: Układ Słoneczny to Słońce i osiem krążących wokół niego planet. Dzieci słuchają nazw poszczególnych planet, nazywają: tą, na której żyjemy (Ziemia), największą (Jowisz), najmniejszą (Merkury) i tą, która znajduje się najbliżej Ziemi (Wenus).
4. Słuchanie opowiadania pt. „ Dzieci Ziemi – pamiętajcie”
Gdzieś w najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży cudownie błękitny świat. Z daleka wygląda on jak prześliczna, niebiesko – biała, zamglona marmurowa kula. Ale im bardziej się zbliżamy, tym więcej widzimy kolorów – czerwienie, brązy, żółcie i wszystkie odcienie zieleni. Jest wiele światów unoszących się w przestrzeni, ale ten świat jest szczególny. To nie jest zwykły świat. Są bowiem na nim zwierzęta. Miliardy zwierząt. Więcej zwierząt niż wszystkich gwiazd, które mrugają z nocnego nieba.
A wszystkie owe zwierzęta są dziećmi tego świata. Ponieważ ten świat jest ich Matką.
My zaś nazywamy go Matką Ziemią. Zwierzęta nie są same na Matce Ziemi. Żyją tu również ludzie. Miliardy ludzi. Jest ich więcej niż gwiazd, które mrugają z nocnego nieba. Oni także są dziećmi Matki Ziemi. Tak więc zwierzęta i ludzie, i Matka Ziemia – to jedna wielka rodzina. I bawią się tu delfiny. I śpiewają ptaki. I tańczą gazele. I żyją ludzie.
W najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży rodzina Matki Ziemi. I zwierzęta pamiętają. One pamiętają Matkę Ziemię z czasów, zanim pojawili się na niej ludzie.
Pamiętają czas, gdy lasy były gęste, bujne i zielone. Gdy oceany i rzeki, jeziora były przejrzyste i krystalicznie czyste. Gdy niebo było jasne i tak błękitne.
Zwierzęta pamiętają też chwile, kiedy ujrzały pierwszych ludzi.
Na początku zaledwie kliku. A potem coraz więcej i więcej, aż ludzie rozeszli się po całej Matce Ziemi.
Mimo to zwierząt było więcej niż ludzi. I ludzie dzielili się Matką Ziemią ze zwierzętami. Jeszcze pamiętali, że zwierzęta są ich siostrami i braćmi.
Jeszcze pamiętali, że stanowią cząstkę jednej wielkiej rodziny. I zwierzęta, i ludzie – to oczy i uszy, i serce Matki Ziemi. Więc kiedy bawiły się delfiny, bawiła się Matka Ziemia. Kiedy śpiewały ptaki, Matka Ziemia śpiewała. Kiedy tańczyły gazele, Matka Ziemia tańczyła. A kiedy ludzie kochali, kochała i Matka Ziemia.
Mijały lata, rodzili się ludzie. Coraz więcej, i więcej. Aż wreszcie ludzi było więcej niż zwierząt. I ludzie zapomnieli. Zapomnieli dzielić się ze zwierzętami ziemią i wodą, i niebem Matki Ziemi. Zapomnieli, że zwierzęta to ich siostry i bracia. Zapomnieli, że wszyscy są cząstką jednej wielkiej rodziny Matki Ziemi. Ludzie zapomnieli. Ale zwierzęta pamiętały. Wiedziały, że kiedyś będą musiały ludziom o tym przypomnieć.
I teraz każdego dnia nasze siostry i bracia przypominają. Bo kiedy bawią się delfiny, ludzie pamiętają. Kiedy śpiewają ptaki, także pamiętają. Kiedy tańczą gazele, także pamiętają.
A kiedy ludzie będą pamiętać, będą też kochać.
• Rozmowa na temat opowiadania.
Wypowiedzi dzieci na temat wyglądu Ziemi, jej mieszkańców, ich postępowania.
5. Zabawa orientacyjno – porządkowa: Rodzic odlicza: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1,0. Podczas odliczania dzieci rytmicznie klaszczą w dłonie z narastającą prędkością, następnie, na wysokości brzucha rysują spiralę (maszyny zaczynają pracować), wydając dźwięk: Bzz (rakieta startuje).Sstaart – rytmicznie uderzają dłońmi o uda, rakieta wystartowała- wyskakują w górę, wymachują ramionami do góry, wydają okrzyk: Hurra! Lot rakiety – dzieci poruszają się po pokoju przy dźwiękach muzyki, przerwa w muzyce oznacza lądowanie.
6. Słuchanie piosenki pt. „ Ziemia – wyspa zielona”.
ZIEMIA TO WYSPA ZIELONA - piosenki dla dzieci - YouTube
• Rozmowa na temat tekstu piosenki, wypowiedzi dzieci o tym, co można spotkać na Ziemi, dlaczego powinniśmy o nią dbać i co można zrobić, aby była jeszcze piękniejsza.
7. Wykonanie pracy przedstawiającej naszą planetę (materiały: kolorowe gazety, nożyczki, bibuła, flamastry, klej):
• wycinanie z kolorowych gazet elementów wybranych przez dzieci,
• przyklejanie ich na jasnozielonych kartkach w kształcie koła.
• uzupełnianie szczegółów flamastrami i kolorową bibułą.
8. Dla grup „0” zadanie z karty pracy, cz.3, s. 71
Życzymy owocnej pracy. Pozdrawiamy serdecznie